ahoi mateys
Door: De Heilige Drievuldigheid
Blijf op de hoogte en volg KirstenSaarLies
23 Oktober 2009 | Australië, Narooma
Ahoi mateys,
Deze keer geen Mc Donalds (onze uitgezette lichaamsvorm laat dit niet meer toe), maar de plaatselijke bibliotheek om onze verhalen uit de doeken te doen.
Na wat ontspanning in Lakes Entrance reden we verder naar Mallacoota. In het dorpje viel niet veel te beleven, de camping was ook vrij marginaal, maar dit kon ons echter niet deren: het doel van onze trip was immers walvissen spotten. Onze aankomst vierden we ‘s avonds met een glaasje wijn op het prachtige strand. Allemaal heel gezellig, maar hierdoor geraakten we niet tijdig uit ons bed en misten we de enige whale excursie. Op zich vonden we dit geen probleem, er waren genoeg bootjes die we zelf konden huren en besturen, maar door gebrek aan vaarervaring en een stevige wind vonden we geen enkele schipper die gek genoeg was om ons met zijn bootje de zee op te sturen.
Doorrijden naar het volgende stadje dan maar: Eden, de place to be voor een walvistrip. Na het boeken van de excursie troffen we nog enkele Hells Angels aan wal aan. Zij hadden een weddenschap lopen welke taal we spraken. Dikke Marlon met vettig lang zwart haar en een walrussnor, had het bij het rechte eind: we spraken Nederlands. Dat een Australiër dit geraden had, verbaasde ons ten zeerste, aangezien ze hier allemaal denken dat we Duitsers zijn (of dat België een deel is van Duitsland). De grappigste was een vrouw in een fish take away shop die vroeg in welk land België lag. :)
Onze walvisboottocht de volgende dag werd geen relax tripje zoals verwacht. 3,5 uur werden we heen en weer geslingerd op metershoge golven. Met een kotszakje in de hand, konden we toch nog wat mooie bultruggen aanschouwen.
Om onze overleving te vieren, bezochten we die avond een pub, waar we Mark en Luke ontmoetten, 2 plaatselijke crocodile dundees. Zij gaven ons tips over mooie plekjes in de buurt, zoals Ben Boyd National Park. Dit gezegd zijnde, trokken we er de volgende dag heen. Hun stoere verhalen over het daar aanwezige wildlife bleken niet overdreven toen we bij aankomst een giftige tijgerslang zagen kronkelen. Ondanks het zien van dit gevaarte besloten we toch te blijven kamperen in het park. Rond een gezellig kampvuur maakten we ons avondeten klaar en bekeken we de prachtige sterrenhemel op zoek naar vallende sterren met groot succes. Af en toe werd onze avond verstoord door hongerige buidelratten die op zoek waren naar etensrestjes in en rond de bus.
Na een al bij al rustige nacht trokken we verder naar Narooma, een stadje met veel gesloten winkeltjes en visrestaurants. Dit was voor ons geen probleem, aangezien de Australische bevolking ons schattig vindt in ons busje en ons spontaan eten aanbiedt als we maar even op de stoep gaan zitten.
Ons busje doet het voor de rest heel goed, buiten een paar mankementjes, zoals de aircoknop die in het dashbord verdwijnt en een oververhitte frigobatterij, maar die lossen we eigenhandig op.
De volgende bestemming wordt Canberra, de hoofdstad van Australië.
Tot de volgende keer met weer meer. En vergeet vooral niet voldoende te drinken. (cfr. F. Deboosere)
Deze keer geen Mc Donalds (onze uitgezette lichaamsvorm laat dit niet meer toe), maar de plaatselijke bibliotheek om onze verhalen uit de doeken te doen.
Na wat ontspanning in Lakes Entrance reden we verder naar Mallacoota. In het dorpje viel niet veel te beleven, de camping was ook vrij marginaal, maar dit kon ons echter niet deren: het doel van onze trip was immers walvissen spotten. Onze aankomst vierden we ‘s avonds met een glaasje wijn op het prachtige strand. Allemaal heel gezellig, maar hierdoor geraakten we niet tijdig uit ons bed en misten we de enige whale excursie. Op zich vonden we dit geen probleem, er waren genoeg bootjes die we zelf konden huren en besturen, maar door gebrek aan vaarervaring en een stevige wind vonden we geen enkele schipper die gek genoeg was om ons met zijn bootje de zee op te sturen.
Doorrijden naar het volgende stadje dan maar: Eden, de place to be voor een walvistrip. Na het boeken van de excursie troffen we nog enkele Hells Angels aan wal aan. Zij hadden een weddenschap lopen welke taal we spraken. Dikke Marlon met vettig lang zwart haar en een walrussnor, had het bij het rechte eind: we spraken Nederlands. Dat een Australiër dit geraden had, verbaasde ons ten zeerste, aangezien ze hier allemaal denken dat we Duitsers zijn (of dat België een deel is van Duitsland). De grappigste was een vrouw in een fish take away shop die vroeg in welk land België lag. :)
Onze walvisboottocht de volgende dag werd geen relax tripje zoals verwacht. 3,5 uur werden we heen en weer geslingerd op metershoge golven. Met een kotszakje in de hand, konden we toch nog wat mooie bultruggen aanschouwen.
Om onze overleving te vieren, bezochten we die avond een pub, waar we Mark en Luke ontmoetten, 2 plaatselijke crocodile dundees. Zij gaven ons tips over mooie plekjes in de buurt, zoals Ben Boyd National Park. Dit gezegd zijnde, trokken we er de volgende dag heen. Hun stoere verhalen over het daar aanwezige wildlife bleken niet overdreven toen we bij aankomst een giftige tijgerslang zagen kronkelen. Ondanks het zien van dit gevaarte besloten we toch te blijven kamperen in het park. Rond een gezellig kampvuur maakten we ons avondeten klaar en bekeken we de prachtige sterrenhemel op zoek naar vallende sterren met groot succes. Af en toe werd onze avond verstoord door hongerige buidelratten die op zoek waren naar etensrestjes in en rond de bus.
Na een al bij al rustige nacht trokken we verder naar Narooma, een stadje met veel gesloten winkeltjes en visrestaurants. Dit was voor ons geen probleem, aangezien de Australische bevolking ons schattig vindt in ons busje en ons spontaan eten aanbiedt als we maar even op de stoep gaan zitten.
Ons busje doet het voor de rest heel goed, buiten een paar mankementjes, zoals de aircoknop die in het dashbord verdwijnt en een oververhitte frigobatterij, maar die lossen we eigenhandig op.
De volgende bestemming wordt Canberra, de hoofdstad van Australië.
Tot de volgende keer met weer meer. En vergeet vooral niet voldoende te drinken. (cfr. F. Deboosere)
-
23 Oktober 2009 - 19:22
Ruth:
Heylaa,
Tof daar! Wij zijn nu in Buenos Aires, maar gaan walvissen spotten in Puerto Madryn...
Liesebel amuseer je en tot snel
zoen zoen zoen
MOBU ;) -
23 Oktober 2009 - 20:11
Werner:
Geniet er maar zwaar van!
Echt prachtig zo te zien.
Ik wil den dikke Marlon wel is op foto zien ;) -
24 Oktober 2009 - 10:57
Marjan:
Dankuwel Liesbeth!!! Uw papa heeft net mijn cd van Milow komen brengen.. Ik ben weer compleet. Maak nog maar veel spannende avonturen mee in kangoeroeland en brengt een paar knappe Ausies mee hé.
xx
Marjan -
25 Oktober 2009 - 11:44
Zus Inge:
Amaai Kirsten die walvisspotting heb je wel met een Touristil gedaan zeker:) Het ziet er allemaal fantastisch uit... we zullen hier ook duimen voor nog wat meer zon:)
x
Inge -
25 Oktober 2009 - 13:15
Pieter:
Oooh die foto met die kangoeroe (of walibi, whatever) is zoooo cool! -
26 Oktober 2009 - 00:10
Ben:
ik ben zeeeer jaloers :) -
26 Oktober 2009 - 02:29
Kirsten:
Ja, Touristil heeft niet echt veel geholpen. Het eerste uur was het allemaal heel leuk, daarna heeft de madam van de crew me naar het achterdek moeten brengen, voorzien van een stoeltje, kotszakje, gingerbollekes en tissue met eucalyptus. Even geen rondvaarten meer voor mij :) -
01 November 2009 - 16:40
Birte:
Hey Kirsten :)
Wat een spannende reisverslagen. Ik kijk uit naar de volgende!
Dikke kussen van Birte (die u al heeel hard aan het missen is!) xxxx -
03 November 2009 - 03:23
Sander:
Hi Liesbeth, Kirsten, Sara,
Belofte maakt schuld, dus ik heb jullie site meteen maar even bekeken.
Ik zie dat er nog geen "drie zuster foto's" op staan dus ik zal over een paar dagen nog weleens kijken.
Wij zijn nu in Eden en hebben gisteren ook Walvissen gezien. Helaas mochten we er niet tussen zwemmen. Vannacht vertrekken we naar Melbourne en dan meteen door naar Tazmanie.
Groetjes,
Sander (en maarten ook wel maar die zit in een andere kamer)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
